15 günlük istanbul gezisinde bana da vakit ayırdı…hani ben çekingenim ya,yıllarca görüştüğüm insanların yanında bile sus pus kalıyorum ya….nasıl olur ne yaparım derken önceden tüyoları da verirken buluşma vakti geldiğinde gayet rahattım,sanki 40 yıllık dostumla buluşuyor gibiydim…hiç sus pus da kalmadım..tabiki bu hallerim Tubanın inanılmaz cana yakın ,inanılmaz güleç olmasından...gerçi minişlere bakmaktan pek fazla konuşamadık ama olsun…istanbul aşığı kankam yine gelir nasıl olsa…
Seni tanıdığım için çok şanslıyım kankam..:))
Tuba Theo dede diye tutturunca biz de oyuncak müzesinde buluştuk…
Yakışıklı EFE...All for kids dergisinin temmuz sayısının minik modeli...
miniklerin kaynaşması da çok kolay oldu..
Theo dedenin tahta oyuncak boyama atölyesinde
Ballı surat..:))
fotoğraf makinasını elime alınca duramıyorum..:))
daha çooook foto var şimdilik bu kadar olsun...
2 yorum:
Arkadaşının ne kadar canayakın ne kadar güleç olduğu fotolarda da belli oluyor canım...sen de yine harika görünüyorsun..dostluğunuzun kalıcı olması dileğiyle...
sevgiler
Pınar Esma
Pınar gerçekten de öyle samimi,candan,güleç arkadaşım o benim..:))
Yorum Gönder